‘De wacht van de humaniteit’ voor de Palestijnen

Eerste dag van de wacht van de humaniteit
Op maandagavond, 5 januari zijn wij naar de wijk Levent in Istanbul (Turkije) gegaan waar het consulaat-generaal van Israël zich bevindt. De weg waarmee je de voordeur van het consulaat-generaal kan bereiken, is gesloten door de politie. Je ziet de enorm hoge gebouwen om het consulaat-generaal heen. Ik zie de mensen die zich aan het verzamelen zijn en loop naar hen toe. Mensen groeten elkaar, mensen groeten eigenlijk de humaniteit.

Wat aan de overheid wordt verzocht, lees je op het spandoek. Je ziet verschillende vlaggen maar wat je het meest ziet is de vlag van Palestina. Tijdens de toespraak wordt gezegd dat mensen daar zullen wachten totdat de aanval van Israël wordt beëindigd.

Ik heb geen idee over hoe ze met dit ijskoude weer daar de wacht zullen houden en hoelang ze dit vol kunnen houden. Nadat de toespraken zijn gehouden, vangt de wacht aan met het applaus van mensen en de slogans. De humaniteit begint op dat moment met de wacht voor de Palestijnen.

Met de tijd mee voelen wij de kou steeds meer en meer. Ik kijk verbaasd naar de mensen die nog steeds een hoopvol blik hebben voor de toekomst. Wij krijgen goed nieuws vanuit andere steden, de mensen zijn niet alleen in Istanbul maar in veel steden van Turkije op straat om het volk van Gaza te kunnen ondersteunen.

Af en toe gaan mensen weg en na een korte tijd komen ze met eten terug. Het is misschien niet voldoende voor iedereen die op dat moment daar is, maar wij delen alles met elkaar. Opeens zien wij de opgekomen solidariteit met het volk van Gaza maar ook de solidariteit met elkaar. Wij kletsen met elkaar, maken plannen voor de volgende dag en praten over hoe wij de mensen mee kunnen nemen naar de volgende dag van deze demonstratie.

Vlak voor de nacht neem ik afscheid van de betogers.

Tweede dag
De media diensten schrijven ieder dag een andere gebeurtenis uit Gazastrook. Wij zien dat de aanval al eerder was gepland en dat veel mensen waaronder de minister-president van Turkije hiervan op de hoogte waren. Aangezien het dodental ieder dag toeneemt, hebben ze blijkbaar niets gedaan om deze aanval tegen te houden.

Tegen de avonduren heb ik de mensen van de wacht bezocht. Met de gedachte dat ik misschien iets voor hen kan betekenen. Ze vertellen dat de eerste nacht goed is verlopen.

Om 19:00 uur komen wij bij elkaar. Tijdens de toespraken wordt verteld dat er ieder dag het dodental toeneemt en dat mensen niet eens hun primaire behoeften krijgen.

Er wordt verteld dat het leger van Israël de humane hulp niet toelaat en dat de Egypte ook hetzelfde doet als Israël. Ze herhalen nogmaals dat wij het volk van Gaza zullen ondersteunen en ze eisen dat de militaire overeenkomsten die met Israël zijn getekend, eenzijdig worden beëindigd. Er wordt nogmaals verteld dat ‘de wacht van de humaniteit’ zal doorgaan totdat Israël stopt met de aanval.

Derde dag
Mensen hebben twee dagen lang 24 uur de wacht gehouden. Op de derde dag van de wacht ben ik ook bij mijn vrienden van Yurtsever Cephe belandt. Ik wil ze steunen maar ben ook benieuwd naar wat er gebeurd is.

Anders dan vorige dagen zijn de leden van de jongerenafdeling van de partij AKP ook aanwezig. Eerlijk gezegd raak ik in de war. Het is natuurlijk goed dat zij het volk van Gaza willen steunen, maar is het niet een beetje raar? AKP is de regeringspartij en uiteindelijk hebben zij de macht om iets tegen Israël te kunnen ondernemen. Wij verrichten onze eisen aan de regeringspartij, maar wat en van welke instantie kan een regeringspartij eisen?

Daarna zie ik dat zij beginnen met hulp campagne voor Gaza. Opeens denk ik eraan wat ze hebben gedaan met stichting Deniz Feneri en ik begrijp hoe AKP van ieder gelegenheid gebruik maakt. Ze aarzelen zelfs niet om een massamoord ook hiervoor te gebruiken.

Vierde dag
Voor donderdag is er geen toespraak of demonstratie georganiseerd. Ik neem contact met mijn wacht vrienden. Zij vertellen dat zij niets georganiseerd hebben om de deelname op vrijdag te kunnen bevorderen. Het is besloten dat alleen de mensen die de wacht zullen houden naar Levent zullen gaan.

Ik kan mezelf niet weerhouden en ga toch naar de wachtplaats. Er zijn nieuwe spandoeken...Ze eisen dat de Hoofdbasis voor de straaljagers in Konya die gebruikt wordt door Israëlische straaljagers om te oefenen, gesloten moet worden. Tevens wordt er geëist dat de consul-generaal van Israël en het consulaat medewerkers het land worden uitgezet.

Toen ik naar huis ben gekomen, lees ik met grote vreugde het nieuws op internet. Minister van Buitenlandse Zaken van Venezuela heeft bekendgemaakt dat zij hebben besloten om de consul-generaal en de medewerkers van het consulaat van Israël het land uit te zetten. Turkije moet ook hetzelfde doen, vind ik.

Vijfde dag
Op deze dag heb ik begrepen hoe de mensen die het koud hebben, die moe zijn en die zich moeten verzetten tegen veel dingen, nog hoopvol kunnen blijven en hoe onuitputtelijk hun kracht is. Het dagelijks toename is op vrijdag enorm geworden. De mensen kwamen naar het consulaat-generaal van Israël om ten eerste het volk van Gaza te kunnen ondersteunen en daarna de mensen die de wacht houden eveneens te ondersteunen. De vertegenwoordigers van allerlei bewegingen, mensen vanuit de intelligentsia, de kunstenaars en het belangrijkste namelijk het volk, dat is er.

Ik begrijp na de toespraak van de Palestijnse studenten nogmaals dat dit een belangrijke demonstratie is. Het is ook verheugend dat andere bewegingen ook deze demonstratie ondersteunen. Murat Pabuç die namens de Stichting voor Vrede (Barış Derneği) ging spreken, had zeker gelijk toen hij zei, 'Ze vervuilen het woord vrede!'.

Zesde dag
Wij krijgen steeds meer nieuws over de wacht uit andere steden. Sommige media diensten zien het door hun vingers maar de aandacht van het volk is zo groot waardoor een gedeelte van de media diensten toch plaats moet geven aan het nieuws over ons.

Zevende dag
Zondag kwamen er duizenden mensen naar het consulaat-generaal. Studenten, proletariërs en mensen vanuit de intelligentsia... Het volk is er om het volk van Palestina te ondersteunen terwijl het buiten sneeuwt en regent... Op de zevende dag van de wacht zijn er ook mensen van andere bewegingen om de mensen die de wacht houden te ondersteunen. Wij vormen een zekere tegenstrijdigheid met mensen die zich First Lady noemen en in luxe hotels hun krokodillentranen laten lopen voor de kinderen van Palestina.

De luchtmachtbasis in Konya moet worden gesloten, de commando’s van Israël die in Bolu worden opgeleid moeten worden weggestuurd en alle militaire overeenkomsten met Israël moeten worden vernietigd. Zo denken wij!

Achtste dag
De vlaggen slingeren aan de zijkant van de weg, alsof de vlaggen zeggen 'de humaniteit is hier, de humaniteit houdt hier de wacht'. Armen, lichamen en de belangrijkste de harten van honderden mensen worden niet moe en om de buurt houden ze de wacht van de humaniteit voor Palestijnen.

Negende dag
In de periode dat de VS, NATO en de EU niks doen zijn we al belandt naar de negende dag van de wacht. Waar is de westerse wereld die zijn mond vol heeft van die mensenrechten? Het is nu opvallend rustig over de mensenrechten vanuit de westerse wereld! Dit heet meten met twee maten.

Daar groeten de mensen de jongeren die de vlag van Palestina vasthouden, de mensen schreeuwen dat het volk van Palestina niet alleen is, de harten van mensen dragen de eer van de strijd voor Palestina en de humaniteit vertelt dat er eigenlijk veel gedaan kan worden om deze aanval tegen te houden en dat mensen worden opgelicht met krokodillentranen. De volken die vandaag niets doen, zullen morgen hun land verliezen...

Heeft iemand dit al eerder gehoord?

Duru Ezra (Gastschrijver)